هنگامی که روزنامه نگاران را متوقف باور در بحث

روز چهارشنبه زمانی که نیویورک تایمز منتشر شده یک op-ed by جمهوری خواه ایالت تام پنبه از آرکانزاس به نفع با استفاده از نیروهای نظامی برای "برقراری نظم" در صورت گسترده شهری شورش واکنش بسیاری از روزنامه نگاران از جمله روزنامه نگاران شاغل در زمان خود بود و نه به موضوع را با استدلال. آن را به جای هدف را در زمان برای انتشار آن.

این اتفاق می افتد کاملا به طور منظم در حال حاضر معمولا در پاسخ به ستون به قلم این کاغذ را با ثبات از محافظه کار و میانه رو روزنامه. اما واکنش به پنبه بوده است به خصوص شدید به دلیل شگفت آور حوادث هفته گذشته با تظاهرات در بیش از یک صد شهرستانها و شهرهای شورش شکستن در مکان های متعدد و رئیس جمهور با در نظر گرفتن ناگهانی اقدامات در پاسخ به اختلال در پایتخت کشور است. با توجه به این زمینه بسیاری از ظاهرا بر این باورند که پنبه قانون نظم و ستون باید طبقه بندی شده به عنوان خطرناک — چیزی هل دادن یک ایده فراتر از رنگ پریده است که این بار باید هرگز منتشر در جهان — حتی اگر او به وضوح حمایت از استفاده از زور تنها در برابر تظاهر کنندگان و غارتگران و نه در برابر کسانی که درگیر شدن در تظاهرات مسالمت آمیز.

این واکنش به ما می گوید زیادی در مورد چگونه روزنامه نگاران مشاهده تایمز و دیگر رسانه های جریان اصلی در مورد این که چگونه این روزنامه نگاران دیدن نقش خود را در فرهنگ و مهمتر از همه در مورد چگونه آنها فکر می کنم در مورد ایده ها و ارتباط آنها با سیاست است.

آن است که در حال حاضر بسیار رایج در میان روزنامه نگاران به فکر می کنم از نظرات نه به عنوان استدلال به پیشرفته درگیر با, و به طور بالقوه رد اما به عنوان یک نوع از تبلیغات ویروسی با قدرت برای تبدیل به خوانندگان جدید جامع چشم انداز بسیار شبیه به گسترش تعصبات مذهبی در احیای.

ما این را بیشتر به وضوح در دوره groundswells از خشم کارگردانی در هر دو اخبار و op-ed صفحات مقاله برای انتشار داستان ها و ستون ها است که صدا را به مردم و افکار و تلقی غیر قابل قبول است. گاهی اوقات پاسخ اساسی شامل انتقاد از دیدگاه های خود, اما بیشتر از آن است که کارگردان در این مقاله ویراستاران برای در حال اجرا آنها را در همه. این فرض یک چشم انداز از روزنامه نگاری است که در آن نقش رسانه ها — اعم از چاپی یا دیجیتال است که به اعمال مجموعه ای از رسما تایید دیدگاه ها و به سکوت (یا حاضر به دادن صدای به) کسانی که مخالفت از این نمایش.

این روزنامه نگاری و چشم انداز است که ریشه در برخی از حقایق جزئی. روزنامه ها و مجلات و وب سایت ها نمی خنثی تابلوهای تبلیغاتی (مانند رسانه های اجتماعی) که در آن هر کس می شود یک فرصت برای ارسال نظرات خود را كلیك كنید با تنها ترین حداقل نظارت. سردبیران ورزش قضاوت در همه زمان در مورد آنچه که منتشر می شود و چه نمی کند, آنچه دریافت مشروعیت داشتن شده است با تایید و پذیرفته شده برای انتشار در زیر خروجی معتبر تجاری است. وجود دارد gatekeepers و گذشته آنها سخت است. کسانی که محروم انتشار به پنبه op-ed در حال گفت که این استانداردها باید شده اند بسیار سختگیرانه تر در این مورد و موارد مشابه مربوط به آتش زا نظرات.

اما چرا ؟

چون این منتقدان فرض که این قدرت به انتشار و سبب مشروعیت بر نظرات بسیار زیاد مقدار به مراتب بیشتر از صرفا اعلام نظر ارزش مصرف به طور جدی. آنها بسیار بیشتر به فرض که چاپ و نشر نظر انتشار آن را به جهان با خروجی رسانه ها را مجوز و پروانه متصل منجر قاطعانه به آن پذیرش و تأیید توسط این کشور شهروندان. در این دیدگاه انتشار ایده ها یک نوع ایدئولوژیک سرایت. اگر ایده های خوب آنها خدمت می کنند به عنوان نوعی واکسیناسیون در برابر شر. اما اگر آنها بد هستند آنها تابع به عنوان یک فکری و اخلاقی پاتوژن هستند که بهتر است در حال ریشه کن کرد.

این دیدگاه از مطبوعات و عمومی است که بسیار متفاوت تر از کلاسیک لیبرال مفهوم فعال شهروندان درگیر مولد با ایده های رقیب در میدان وزن شواهد و قضاوت در مورد نظرات مسئولانه و انتقادی را برای خود. به جای این بازار از ایده های ما باید یک چشم انداز از زندگی عمومی مشخص شده توسط یکنواختی و یا تنها بسیار دقت تقسیم شده بیش از یک مجموعه ای از راه حل های عملی برای جهانی توافق بر مشکلات. این یک چشم انداز از زندگی عمومی است که در آن, در حالت ایده آل فقط در مورد هر کس موافق است — و کسانی که جرات به مخالفت از این journalistically اجرا اجماع درمان به عنوان نفرت.

اما البته این هم یک چشم انداز از زندگی بدون سیاست — که می تواند تعریف شده به عنوان بخشی از تلاش یک جامعه تقسیم شده توسط سند چشم انداز متفاوت از مکان خوبی برای پیدا کردن زمینه های مشترک از طریق سازش و محل اقامت. پنبه و منتقدان خود را مخالف بسیار قاطعانه در مورد آنچه خوب است به مقدار و چه دستیابی به آن نیاز دارد. هنوز پنبه و کسانی که با او موافق هستند و شهروندان ما. انکار نظرات خود را صدای حاکم آنها را به بیرون از مرزهای نمی کند در واقع موفقیت در ساخت آنها ناپدید می شوند — فقط به عنوان به انتشار آنها به این معنی نیست که آنها درست هستند. این نشان میدهد که آنها تنها هستند و شایسته از, بحث, بحث و کاملا احتمالا رد شدید.

اما حمایت این کلاسیک لیبرال روند سیاسی مجادله در عمومی نیاز دارد که یکی دارای برخی لیبرال اعتقادات — در ظرفیت دلیلی برای تعیین حق و باطل و از یک طرف به غلبه از طریق دادن و گرفتن از استدلال است. آن را نیز نیاز به درجه خاصی از عفت در مورد احتمال هر گونه جامع اخلاقی و سیاسی مشاهده triumphing بنابراین قاطعانه که رقابت views نابودی و یا کوچک به دورترین حاشیه یک جامعه آزاد.

آنچه که ما به طور فزاینده ای در میان روزنامه نگاران امروز سقوط این هسته لیبرال اعتقادات. عواقب آن برای ما زندگی مدنی و به احتمال زیاد به سلامت.