صداهای حمایتی برای تیم هایی که در محل کار هستند انتخاب می شوند
او این را به اشتراک می گذارد
عضو
شما آزاد هستید که این مقاله را تحت مجوز Attribution 4.0 International به اشتراک بگذارید.
تحقیقات نشان داده است که برقراری ارتباط با "صدای حمایت کننده" در محل کار می تواند باعث شود که همکارانتان شما را در تیم خود بخواهند.
«آنچه در یک گروه می‌گوییم، ایده‌هایی که ارائه می‌دهیم، و روشی که از دیگران حمایت می‌کنیم، چیزی در مورد اینکه چه کسی هستیم برای همکارانمان نشان می‌دهد. ملیسا چمبرلین، استادیار مدیریت و کارآفرینی در دانشگاه ایالتی آیووا و یکی از نویسندگان مقاله ای در این زمینه، گفت: این می تواند افراد را به سمت ما جذب کند یا آنها را دفع کند. مجله مدیریت.
در این مقاله، چمبرلین و تیم تحقیقاتی او نشان می‌دهند که چگونه دو روش مختلف برای برقراری ارتباط با مسائل مربوط به کار باعث ایجاد شهرت می‌شوند و بر تشکیل تیم‌ها برای تکمیل پروژه‌های کوتاه‌مدت تأثیر می‌گذارند. آنها دریافتند افرادی که از "صدای حمایت کننده" استفاده می کنند که اعتماد و همکاری را تقویت می کند، بیشتر از افرادی که از "صدای چالش برانگیز" کار محورتر استفاده می کنند، به عنوان تیم استخدام می شوند.
صدای تحریک کننده وضعیت موجود را رد می کند و ایده هایی برای بهبود ارائه می دهد. اگرچه برخی کاستی‌ها مانند انتقاد یا تعارض درک شده وجود دارد، صدای تحریک‌آمیز تمایل به نشان دادن شایستگی یا تخصص کارمند دارد. چمبرلین می گوید که مدیران، به ویژه در صنایع پویا و با رشد سریع، اغلب این رفتار ارتباطی را به عنوان چیزی که می تواند به تیم ها در انجام کارها و کارآمد وظایف کمک کند، ارزش می گذارند.
"صدای حمایت کننده هنوز هم برای صحبت در محل کار است، اما نگاه کردن به آنچه در گروه یا تیم به خوبی پیش می رود. چمبرلین گفت: او می‌تواند با گفتن این که کاری که تیم انجام می‌دهد ارزش دارد، از وضعیت موجود دفاع کند.
صدای حمایت کننده، دسترسی و قابلیت اطمینان یک نفر را نشان می دهد. این روابط بین فردی قوی را تشویق می کند که به گفته چمبرلین، بر توانایی تیم برای برقراری ارتباط و هماهنگی تلاش ها برای دستیابی به اهداف تأثیر می گذارد.
برای درک تأثیرات هر دو رفتار ارتباطی بر تیم سازی، محققان داده هایی را از گروهی از دانشجویان تمام وقت، کارشناسی ارشد سال اول مدیریت بازرگانی، در یک دوره چهار ماهه جمع آوری کردند. دانش‌آموزان به‌طور دوره‌ای برای تکمیل پروژه‌ها به تیم‌های مختلف منصوب می‌شدند و سپس از آنها خواسته می‌شد که استفاده از صدای چالش‌برانگیز و حمایت‌کننده، کیفیت کار، شهرت و اعتماد هم‌تیمی‌ها را ارزیابی کنند. در اواخر مطالعه، دانش‌آموزان توانستند بدون هیچ دستورالعملی از دفتر MBA تیم‌هایی تشکیل دهند.
نتایج این مطالعه نشان داد که دانش‌آموزانی که در صدای چالش‌برانگیز رتبه بالایی کسب کرده‌اند، به دلیل انجام کار با کیفیت بالا شهرت پیدا کرده‌اند، اما دانش‌آموزان ترجیح می‌دهند در تیم‌هایی با کسانی کار کنند که اغلب از صدای حمایتی استفاده می‌کنند. چمبرلین می گوید که نتایج شگفت آور بود.
"از آنجایی که صدای تحریک کننده شکل غالب گفتاری است که ما در کلاس درس تشویق می کنیم، و به عنوان مدیر، فکر می کردیم که این یک محرک قوی برای افرادی است که بعداً اعضای تیم را انتخاب می کنند. اما همانطور که مشخص است، این صدای حمایت کننده تر، که به ایجاد روابط و اعتماد در بین افراد در گروه کمک می کند، مهم تر بود.
محققان خاطرنشان می کنند که هر دو نوع صدا ایده آل هستند، اما بین این دو، صدای حمایت محرک قوی تری برای تیم سازی است.
چمبرلین می‌گوید یافته‌های این سند می‌تواند به کارمندان کمک کند تا متوجه شوند که نحوه صحبت کردنشان می‌تواند تأثیر زیادی بر تیم‌سازی غیررسمی در آینده داشته باشد و به آنها کمک کند تا در نقش‌های رهبری حرکت کنند. در مورد مدیران، چمبرلین می‌گوید که نتایج می‌تواند آنها را تشویق کند تا با آموزش این نوع رفتار و پاداش دادن به کارکنانی که حمایت‌کننده صحبت می‌کنند، صدای حمایت‌کننده‌تر را تشویق کنند.
چمبرلین می‌گوید: «ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که صدای تحریک‌آمیز حاکم شود، اما موقعیت‌های دیگری وجود دارد که صدای حمایت‌کننده برای تیم حیاتی‌تر می‌شود.» صداهای حمایت کننده می تواند تیم ها را کنار هم نگه دارد تا مطمئن شود کار انجام شده است.
محققان دانشگاه آیووا، دانشگاه بینگهامتون و دانشگاه جورجیا در این مقاله مشارکت داشتند.
منبع: دانشگاه ایالتی آیووا
[ad_2]