ساعت هوشمند شما می تواند به شما در مورد COVID-19 هشدار دهد
او این را به اشتراک می گذارد
عضو
شما آزاد هستید که این مقاله را تحت مجوز Attribution 4.0 International به اشتراک بگذارید.
محققان الگوریتمی ایجاد کرده اند که با ثبت رویدادهایی مانند سفر هوایی، ورزش طولانی مدت و بیماری، افرادی را که ساعت هوشمند استفاده می کنند، از استرس آگاه می کند.
الگوریتم جدید ضربان قلب را به عنوان نماینده ای برای استرس فیزیولوژیکی یا روانی در نظر می گیرد. این به طور بالقوه می تواند به ناقلین هشدار دهد که قبل از بروز علائم بیمار می شوند.
محققان هزاران شرکتکننده را در مطالعهای که از این الگوریتم برای بررسی دورههای طولانی که در طی آن ضربان قلب بالاتر از حد طبیعی است استفاده میکند، وارد کردهاند - نشانهای مبنی بر اینکه ممکن است چیزی اشتباه باشد.
اما برای اینکه بفهمید چه چیزی ممکن است اشتباه باشد، نیاز به کمی تحقیق دارید. در طول مطالعه، بسیاری از عوامل استرس زا باعث ایجاد یک سیگنال شدند. برخی از مردم آنها را در سفر دریافت کردند، برخی در طول یک ماراتن، برخی دیگر پس از افراط در بار.
مایکل اسنایدر، پروفسور و رئیس ژنتیک در دانشگاه استنفورد، میگوید هیجانانگیزترین یافته این است که این الگوریتم میتواند 80 درصد موارد تایید شده کووید-19 را قبل یا زمانی که شرکتکنندگان علائم داشتند، شناسایی کند.
اسنایدر گفت: "ایده این است که مردم در نهایت از این اطلاعات برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا باید آزمایش کووید-19 انجام دهند یا خود را ایزوله کنند، استفاده کنند." ما هنوز به آنجا نرسیده ایم - هنوز باید این را در آزمایشات بالینی آزمایش کنیم، اما این هدف نهایی است.
این الگوریتم نمی تواند بین فردی که بیش از حد از کار افتاده است، فردی که به دلیل کار استرس دارد و فردی که به ویروس مبتلا شده است تمایز قائل شود. اگرچه کاربران مبتلا به کووید-19 را پینگ کرده است، اما قبل از اینکه مردم بتوانند به ساعت های هوشمند خود اعتماد کنند تا به آنها در مورد عفونت قریب الوقوع با SARS-CoV-2 یا سایر ویروس ها هشدار دهند، به دقت بیشتری نیاز است.
سیستم هشدار با استفاده از MyPHD، یک پلت فرم داده سلامت مقیاس پذیر و ایمن ساخته شده است.
سندی که مطالعه را توصیف می کند ظاهر می شود طب طبیعی.
در طول این مطالعه که حدود هشت ماه در سالهای 2020 و 2021 به طول انجامید، 2155 شرکتکننده ساعت هوشمندی استفاده کردند که «رویدادهای استرسزا» ذهنی و فیزیکی را از طریق ضربان قلب ردیابی میکرد. هنگامی که آنها از یک رویداد استرس زا مطلع می شوند، شرکت کنندگان کارهایی را که انجام می دهند از طریق یک سیگنال جفت شده با یک برنامه کاربردی در تلفن خود ضبط می کنند. برای راه اندازی یک سیگنال، ضربان قلب آنها باید برای بیش از چند ساعت افزایش می یافت، بنابراین یک دویدن سریع در اطراف بلوک یا صدای بلند ناگهانی باعث آن نمی شد.
اسنایدر گفت: "نکته مهم در مورد این این است که مردم می توانند سیگنال های خود را زمینه سازی کنند." اگر با یک شرکت هواپیمایی سفر میکنید و اخطاری دریافت میکنید، میدانید که احتمالاً مقصر سفر هوایی است.»
با این حال، اگر با یک فنجان چای بابونه روی مبل بنشینید و هشدار دریافت کنید، ممکن است نشانهای از این باشد که چیز دیگری - شاید عفونت - در حال دم کردن است. اسنایدر امیدوار است که استفاده کنندگان بتوانند تشخیص دهند که چه زمانی سیگنال به این معنی است که آنها باید آزمایش را در نظر بگیرند.
از 84 نفری که در طول مطالعه تشخیص کووید-19 داده شد، الگوریتم امتیاز 67 را به دست آورد. بیشتر سیگنالها در دستههای دیگری مانند سفر، غذا خوردن سنگین، قاعدگی، استرس روانی، مسمومیت یا عفونتهایی غیر از کووید-19 قرار میگیرند. این الگوریتم همچنین پس از دریافت واکسن ضد کووید-19 توسط بسیاری از شرکتکنندگان، دورهای از استرس را مشخص کرد که نشاندهنده افزایش پاسخ ایمنی ناشی از این تزریق است.
همانطور که اسنایدر و تیم شرکتکنندگان بیشتری را جذب میکنند، قصد دارند ویژگی سیگنال را با افزودن دادهها - از جمله تعداد مراحل، الگوهای خواب و دمای بدن - بهبود بخشند، به این امید که الگوهای دادهها بتوانند با رویدادهای استرسزا مطابقت داشته باشند و علامتگذاری کنند. علاوه بر این، محققان قصد دارند یک کارآزمایی بالینی را برای تعیین اینکه آیا سیگنال ها می توانند به طور قابل اعتماد عفونت COVID-19 را شناسایی کنند و برای هدایت انتخاب های پزشکی استفاده شوند، انجام دهند.
موسسات بهداشت ملی، ابتکار توسعه تشخیصی خدمات وب آمازون، آزمایشگاه آنفولانزا، آموزش گوگل و برنامه آینده اشمیت بودجه این کار را تامین کردند.
منبع: دانشگاه استنفورد
[ad_2]