برای مقابله با سخنان نفرت انگیز، برای اصرار بر همدلی؟
او این را به اشتراک می گذارد
عضو
شما آزاد هستید که این مقاله را تحت مجوز Attribution 4.0 International به اشتراک بگذارید.
مطالعه‌ای درباره «جنجال» نشان داد که می‌توان با برانگیختن همدلی برای افراد آسیب‌دیده، سخنان نفرت‌انگیز آنلاین را محدود کرد.
در مقابل، به گفته محققان، استفاده از شوخ طبعی یا هشدار در مورد عواقب احتمالی تأثیر کمی دارد.
برای تعدیل نظرات نفرت انگیز، بسیاری از پلتفرم های رسانه های اجتماعی فیلترهای پیچیده ای ایجاد کرده اند. با این حال، آنها به تنهایی برای رفع مشکل کافی نیستند. به عنوان مثال، فیس بوک تخمین می زند (طبق اسناد داخلی منقضی شده در اکتبر 2021) که قادر به حذف بیش از 5 درصد از کامنت های نفرت انگیزی است که کاربران ارسال می کنند. علاوه بر این، فیلترهای خودکار دقیق نیستند و می توانند به آزادی بیان آسیب بزنند.
جایگزینی برای حذف نظرات مشکل ساز، استفاده از ضد گفتار هدفمند است که بسیاری از سازمان ها از آن برای مقابله با سخنان مشوق نفرت آنلاین استفاده می کنند. با این حال، تاکنون کمتر شناخته شده بود که کدام راهبردهای ضد تناقض در مقابله با خصومت آنلاین مؤثرتر هستند.
تیمی از محققان به سرپرستی دومینیک هانگارتنر، استاد سیاست عمومی در ETH زوریخ، با همکاران خود در دانشگاه زوریخ همکاری کرده‌اند تا بررسی کنند که چه نوع پیام‌هایی می‌توانند نویسندگان سخنان مشوق نفرت را تشویق کنند تا آن را حذف کنند.
محققان با استفاده از روش‌های یادگیری ماشینی، 1350 کاربر انگلیسی زبان توییتر را که محتوای نژادپرستانه یا بیگانه‌هراسی ارسال می‌کردند، شناسایی کردند. آنها به طور خودسرانه این حساب ها را به یک گروه کنترل یا یکی از سه استراتژی متداول ضد مذاکره زیر اختصاص دادند: پیام هایی که برانگیختن همدلی با گروه، با هدف نژادپرستی، شوخ طبعی یا هشدار در مورد عواقب احتمالی است.
نتایجی که در اطلاعیه های آکادمی ملی علومواضح است: تنها پیام‌های متناقضی که برانگیختن همدلی با افرادی است که تحت تأثیر سخنان نفرت‌آمیز هستند، احتمالاً فرستندگان را متقاعد می‌کنند که رفتار خود را تغییر دهند.
نمونه‌ای از چنین پاسخی ممکن است این باشد: «پست شما برای خواندن یهودیان بسیار دردناک است...» در مقایسه با گروه کنترل، توییت‌کننده‌های نفرت‌انگیز حدود یک سوم کمتر نظرات نژادپرستانه یا بیگانه‌هراسی را پس از چنین همدلی ارسال کردند. علاوه بر این، احتمال حذف توییت منفور توسط کاربر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
در مقابل، نویسندگان توییت های نفرت انگیز به سختی به تناقضات طنز واکنش نشان دادند. حتی پیامی که به فرستنده یادآوری می‌کند که خانواده، دوستان و همکاران نیز می‌توانند نظرات تنفرآمیز آنها را ببینند، مؤثر نبود. این قابل توجه است زیرا این دو استراتژی اغلب توسط سازمان هایی استفاده می شود که متعهد به مبارزه با سخنان نفرت انگیز هستند.
هانگارتنر گفت: ما مطمئناً نوشدارویی برای سخنان مشوق تنفر در اینترنت پیدا نکرده‌ایم، اما سرنخ‌های مهمی را کشف کرده‌ایم که نشان می‌دهد کدام استراتژی‌ها ممکن است کار کنند یا نه. آنچه باید دید این است که آیا همه پاسخ‌های مبتنی بر همدلی به یک اندازه خوب عمل می‌کنند یا پیام‌های خاص مؤثرتر هستند. به عنوان مثال، ممکن است نویسندگان سخنان مشوق عداوت و تنفر تشویق شوند تا خود را به جای قربانی بگذارند یا از آنها خواسته شود دیدگاه مشابهی داشته باشند ("اگر مردم این را در مورد شما بگویند چه احساسی خواهید داشت؟").
این مطالعه بخشی از یک پروژه جامع‌تر برای توسعه الگوریتم‌هایی است که سخنان مشوق عداوت و تنفر را تشخیص می‌دهند، و همچنین برای آزمایش و اصلاح استراتژی‌های ضد مذاکره اضافی. برای این منظور، تیم تحقیقاتی با اتحاد سازمان زنان سوئیس F، که پروژه جامعه مدنی Stop Hate Speech را آغاز می کند، همکاری می کند. از طریق این همکاری، دانشمندان می توانند مبنایی تجربی برای Alliance F برای بهینه سازی طراحی و محتوای پیام های متناقض خود فراهم کنند.
"نتایج مطالعه من را بسیار خوش بین می کند. سوفی اهرمن، مدیر عامل Alliance F و یکی از آغازگر Stop Hate Speech، گفت: برای اولین بار، ما شواهد تجربی داریم که اثربخشی تضاد را در زندگی واقعی نشان می دهد.
آژانس نوآوری سوئیس Innosuisse حامی این کار است که شرکت های رسانه ای Ringier و TX Group را نیز به ترتیب از طریق روزنامه های خود Blick و 20 Minuten شامل می شود.
منبع: Simon Gemperli برای ETH Zurich
[ad_2]