هند برای انتقاد از برنامه ریزی برای بی خانمان جمعیت در coronavirus مستند

در یک پر بسته بندی شده محله از دهلی صدها نفر از افراد بی خانمان صف تا این هفته به عنوان داوطلب doled برنج و نخود فرنگی از مالیات بر ارزش افزوده در پشت یک ون.

تنها تعداد انگشت شماری از مردم در جمعیت عینک ماسک. وجود دارد هیچ دست عفونی و یا شستشو حوضه در چشم و اجتماعی بدون فاصله.

"من نیاز به مواد غذایی گفت:" یک مرد در صف شیو کومار. "اگر از من جدا شوی کسی دیگری ممکن است در میان است."

داوطلبان می گویند چنین صحنه در حال بازی کردن روزانه در سراسر هند به عنوان کارگران و زباله وانت — بسیاری از آنها بی خانمان و یا بیش از حد ضعیف به پرداخت هزینه یک وعده غذایی در میان سخت ترین ضربه نخست وزیر نارندرا سه هفته در سراسر کشور مستند به ساقه گسترش coronavirus.

بیشتر از برآورد چهار میلیون به علاوه افراد بی خانمان در هند تا به حال هیچ راهی برای درآمد زندگی پس از این مستند آغاز شد در 25 مارس. با خیابان های خلوت حتی التماس یک گزینه نیست.

بسیاری از سرگردان aimlessly با برخی از پیدا کردن پناهگاه در پناهگاه بی خانمان که در آن صفوف مردم خواب در کنار یکدیگر است.

در حالی که وضع اسفناک در هند کارگران مهاجر را به دست آورد سرفصل با هزاران نفر مجبور به راه رفتن مایل به رسیدن به خانه پس از این مستند آغاز شد بسیاری از کمک های کارگران می گویند میلیون ها نفر از بی خانمان ها در هند صورت یک خطر بزرگتر.

'اقدامات شدید'

مقامات می گویند خاموش شدن لازم است برای جلوگیری از گسترش این کوروناویروس. هند گزارش شده بیش از 1500 مورد و 38 و میر ناشی از شیوع بیماری.

اما گروه های حقوق با انتقاد از دولت بیش از آنچه آنها می گویند بوده است ناکافی و برنامه ریزی پیش از این مستند.

"شما نمی توانید اعمال اقدامات شدید در یک جمعیت به اندازه هند ناگهان همه از یک" گفت: Shivani چودری, مدیر اجرایی, مسکن و حقوق زمین شبکه یک گروه غیر انتفاعی است که با این نسخهها کار میکند بی خانمان.

"در پناهگاه ما با چالش های جدی از جمله کمبود فضای کافی و بهداشت" او گفت:. "اگر یک فرد در یک پناهگاه می شود آلوده, آن را بسیار سخت برای کنترل گسترش آن."

در حالی که برخی از شهرستانها مانند دهلی نو و چنای چندین پناهگاه بی خانمان در دیگر نقاط کشور مانند بمبئی بسیاری از رشته در خیابان, گروه های حقوق بشر می گویند.

برخی از ایالت ها در حال حاضر در تکاپوی قرار داده و بی خانمان ها در چادر در پارک ها و یا در مدارس و سایر فضاهای خالی.

اجتماعی فاصله یک چالش در پناهگاه

در شرق شهر کلکته شهری شورا گفت: دولت-اجرای پناهگاه بی خانمان شدند همه بسته بندی شده و وجود دارد هیچ راهی برای نگه داشتن مردم از هم جدا به عنوان یک coronavirus احتیاط.

دولت دهلی نو گفت: در یک سفارش در هفته گذشته که اجتماعی فاصله باید "به شدت به دنبال" در 200 شب پناهگاه در سراسر شهرستان. اما حداقل چهار پناهگاه مهر بازدید این هفته گفت: آنها در تلاش بودند به پیروی از سفارشات با توجه به تعداد افرادی که به دنبال کمک.

"چگونه ما فراموش اجتماعی فاصله? اگر ما آنها را از هم جدا کنیم باید اجازه دهید بسیاری از آنها" گفت: یک مدیر در یک پناهگاه با ظرفیت 500 نفر است.

وزارت فدرال امور شهری تنها به صدور یک فرمان در مارس 28 — چهار روز پس از مستند شروع به گفتن دولت وجود دارد "یک نیاز فوری" برای حمایت از بی خانمان ها با توجه به کپی دیده می شود خبر داد.

در حالی که دولت برشمرد $22.6 میلیارد دلار طرح محرک اقتصادی فراهم می کند که به صورت مستقیم نقل و انتقالات پول نقد و امنیت غذایی اقدامات برای فقرا بسیاری از فعالان می گویند مشخص نیست که چگونه بسیاری از بی خانمان بسیاری از آنها فاقد مستندات به دریافت کمک.

خطر ابتلا به COVID-19, بیماری های دیگر

پزشکان و کارشناسان بهداشتی می گویند بی خانمان هستند در معرض بیشترین خطر از این ویروس به عنوان بسیاری از در حال حاضر رنج می برند از بیماری ها مانند سل و عوارض به نرخ بالاتر از جمعیت عمومی است.

"چگونه یک قرنطینه کسی است که خانه و یا کسی که زندگی گونه به گونه با 10 نفر دیگر در یک اتاق کوچک ؟" گفت: Dr Zarir Udwadia یک بیماری عفونی پزشک متخصص در بمبئی است که درمان coronavirus بیماران.

"فقر و ازدحام بیش از حد مانند ما هستند به احتمال زیاد کاتالیزور برای COVID-19 انفجار پیش بینی ما با بیم و هراس."

گسترش coronavirus در میان این جمعیت خواهد بود وحشتناک هشدار داد صنعت پراکاش سینگ یک عضو دادگاه عالی فقر شهری کمیته نظارت.

"در هر صورت همه گیر این مردم برای اولین بار به ضربه می شود," او گفت: تلاش برای مقابله با موضوع "لا ابالی."

بسیاری از کسانی که در خیابان ها مشاهده coronavirus با یک گریم تقديرگرايي.

"برخی از ما می میرند و برخی از ما زنده به رنج می برند" گفت: Zakir Hussain a 45 ساله کارگر ایستاده در نزدیکی یک پناهگاه بی خانمان در دهلی نو.

"ما فقیر هستند. ما شده ایم در اینجا سمت چپ به مرگ است. زندگی ما از هیچ ارزش برای هر کسی است."