Facebook را 'دیوان عالی کشور' را حل نمی کند هر چیزی

شانزده سال پس از تاسیس آن در کمبریج ماساچوست در سال 2004 Facebook مفتخر است که آن را در نهایت به تکنولوژی استانداردهای circa-1992 تابلوهای پیام. این سایت های شبکه های اجتماعی به تازگی اعلام کرد که آن را منصوب کرده است یک گروه از مردم که شارژ خواهد شد با بررسی "چه مطالب را به پایین و یا ترک کردن." تبریک بچه ها. شما دوباره اختراع فروم مدیر.

بدانند اگر هر واقعی قدرت شرکت خود توصیف "مستقل نظارت بدن" را دشوار است. اخیر op-ed در نیویورک تایمز نسبت به چهار نفر از اعضای خود را پر از باد می وزد عبارات در مورد "بیان نفرت و آزار و حفاظت از امنیت مردم و حفظ حریم خصوصی" و اهمیت بودن "مستقل اصولی و شفاف است." چه این به این معنی در عمل هر کسی را حدس بزنید اما اگر نویسندگان گرفته شود در خود کلمه نظارت هیئت مدیره را با اقتدار بیش از آنچه که محتوای منتشر شده بر روی Facebook و Instagram اقتدار است که "نهایی و الزام آور است."

این به نظر من بعید است. بدون شرکت در مقیاس Facebook است به احتمال زیاد اجازه می دهد تا هر گونه تصمیم گیری ساخته شده در برابر عقل خود را وکیل. ایده جدید نظارت هیئت مدیره به عنوان یک نوع از دادگاه عالی گمراه کننده است; واقعیت این است که بیشتر شبیه مستقل مطبوعات سازمان استاندارد در بریتانیا است که تا حد زیادی وجود دارد و به درخواست براق از بی طرفی به سرمقاله گیری است که روزنامه ها و مجلات را ساخته اند و بدون در نظر گرفتن.

یک مشکل جدی تر با نظارت هیئت مدیره است که آن را elides سوال اصلی اینجا است که آیا آن را در واقع ممکن است برای Facebook و یا وب سایت های مشابه به داوری meta-اختلافات در مورد آزادی بیان در راه است که به طور مداوم "عادلانه است." پاسخ به نظر من بسیار بدیهی است که هیچ.

"وجود" را به عنوان استنلی ماهی فراموش نشدنی قرار داده و آن را "هیچ چیز مانند آزادی بیان است." بیان حقایق و نظرات و ایده های خود را در برخی از نوع شناور آزاد آسماني اما در جهان واقعی افراد و جوامع که خود نتیجه خاصی priorly تعریف تعهدات. در هر جامعه وجود خواهد داشت برخی از اصول و استانداردهای که برای تمام اهداف عملی فراتر از اختلاف و در نتیجه خارج از قلمرو آنچه منظور ما هنگامی که ما بحث در مورد آزادی بیان. رایگان سخنرانی یک مرتبه دوم خوب چیزی است که باعث می شود دیگر loftier آنهایی که مانند بهداشت و درمان یا پیگیری فضیلت یا برابری نژادی امکان پذیر است. آن وجود دارد به طوری که ما می توانیم هنر که ennobles ما و ما به ارمغان می آورد لذت و طوری که ما می توانیم بحث سوالاتی مانند اینکه آیا نرخ مالیات حاشیه ای باید به افزایش نه به منظور تسهیل در صورت جدی بحث از این که آیا هولوکاست صورت گرفت. قرار است گفتار است که با این تعریف در تضاد با واقعی مرتبه اول اصول یک جامعه است که در واقع هرگز تحمل به همین دلیل است که هیچ کس معتقد است که منکران هولوکاست یا طرفداران زمین مسطح تئوری شایستگی این را باید نظرات خود را در پخش سی ان ان و یا در صفحات روزنامه ها و مجلات. (به طور فزاینده آن است که مشترک برای پیدا کردن که شرکت های میزبانی وب انکار خدمات خود را به گروه هایی مانند Stormfront است که معاصر معادل داشتن خود را در چاپخانه توقیف.) این است که چرا ما اختراع دسته مانند "بیان نفرت" به براکت کردن ایده هایی که ما فکر می کنم سزاوار نه حمایت و نه در نظر گرفتن چرا که آنها نمی افتد در فضای وسیع این سایت متعلق به مشخصاتش بحث در جامعه ما است.

این امر می تواند پوچ به انکار است که پارامترهای آنچه در نظر گرفته شده قابل قبول هستند به طور مداوم در حال تغییر است. به عنوان MSNBC شادی رید راه سخت آموخته جوک که نه تنها در نظر گرفته شده قابل قبول است اما سرگرم کننده در طول دولت بوش در نظر گرفته بود نفرت سخنرانی توسط همان لیبرال ها که دست هایش را همراه با آنها در هوایی امریکا در سال 2004. اما این سوال که چه چیزی قابل قبول است که در یک انجمن عمومی گسترش فراتر از نسبی tastefulness از تماس هریت Miers ، وجود ملاحظات جدی در بسیاری از آنها نه انتزاعی. همیشه وجود خواهد داشت لبه موارد و همیشه وجود خواهد داشت که کسی به آنها به سختی دلخواهی وظیفه تصمیم گیری آنها می افتد.

این واقعیت تبدیل شده است غیر ممکن است به چشم پوشی در طول زمان بیماری همه گیر. این است که ارزش اشاره کرد که در اینجا اگر Facebook, توییتر و دیگر سیستم عامل ها انجام داده بود چه بسیاری از روزنامه نگاران و کارشناسان خواسته بود و ممنوع هر گونه محتوایی که تضعیف صحبت کردن امتیاز از سازمان بهداشت جهانی و مشابه بدن آن شده اند که غیر قابل قبول نشان می دهد که مردم باید پوشیدن ماسک. (این امر نیز در حال حاضر غیر قابل قبول به سوال خود اثر دارد.) کنترل اطلاعات در طول یک بحران بهداشت عمومی است که یک موضوع جدی و با اهمیت است. این یک چیز خوب به مردم دسترسی به اطلاعات است که درست است و بد به در مقابل انجام دهد. اما چه کسی تصمیم می گیرد که چه چیزی درست است و چه چیزی است که قابل قبول به معنی ابراز شک و تردید از رسمی یا شبه رسمی گیری? و مهم نیست اگر adjudicators در اشتباه هستند ؟ بهتر است به خطا در کنار احتیاط (در مورد سلامت جسمی و یا در غیر این صورت) و یا از مجوز ؟

این پرسش ها جدید نیست. آنها تمایل به زنده کرد هر زمان که وجود دارد این است که یک انقلاب در تکنولوژی ارتباطات: مووبل تایپ, روزانه, روزنامه, رادیو, سینما, تلویزیون, اینترنت, و در حال حاضر رسانه های اجتماعی. از خطر ذاتی در ساختن آن آسان تر برای مردم را به ارتباط برقرار است که آن را مسطح درک ما از واقعیت است. (این درست اثر به رسمیت شناخته شد کیرکگارد نوشت که در مورد آن در برخی از ظهر در 1840s.) با تشکر از اینترنت, ایده هایی که هرگز رسیده اند فراتر از یک مخاطب از خبرنامه خوانندگان بیشتر فرهنگی و ارز از نیویورک تایمز یا PBS. هر کسی با استفاده از Facebook بر روی تلفن همراه دارای حداقل به طور بالقوه مخاطبان بزرگتر از حتی محبوب ترین نویسندگان و نشریات قرن گذشته البته با هیچ سرمقاله نظارت و یا دیگر محدود کردن اصول صرفه جویی در کاربر خود تمایلات.

که همه این است که به می گویند که در حالی که من همدردی با Facebook موقعیت ایجاد جدید نظارت هیئت مدیره باید به رسمیت شناخته شود برای آنچه در آن است: یک چشم پوشی. در مواجهه با یک کار غیر ممکن است آنها تصمیم گرفته اند به تصویب آن را به شخص دیگری. جدید بدن نباید تعجب اگر آنها پیدا کردن آن را به عنوان بیهوده به عنوان پیشینیان خود.

می خواهید بیشتر ضروری تفسیر و تجزیه و تحلیل مانند تحویل مستقیم به صندوق پستی خود را? برای ثبت نام در این هفته "امروز بهترین مقالات" عضویت در خبرنامه اینجا.