در سال 2015 هشتگ #OscarsSoWhite رفت ویروسی به عنوان یک انتقاد از عدم حضور در فیلم های هالیوود. نه تنها سلما's Ava duVernay گم شده از بهترین مدیر دسته بندی و ستاره آن, David Oyelowo نادیده گرفته شده به عنوان یک بازیگر سرب مدعی هر مجری در بازیگری دسته بندی ها سفید بود. در حال حاضر به نظر ما یکی دیگر از نامزدهای انتخابات که تا حد زیادی مشرف از کار مردم رنگ – بازیگری نامزد تقریبا همه سفید و لولو وانگ تحسین منتقدان را وداع بسته شد به طور کامل آن را دردناک به اشاره چه مربوطه که برچسب هنوز هم هست نه فقط برای تلفن های موبایل اما برای کل صنعت رسانه ها.
آن را به عنوان اگر هر کسی انتظار می رود این موضوع را "حل" در فقط چند سال است و این قطعا چیز خوبی است که نیاز به تنوع نژادی در هالیوود در رسانه ها در زندگی است که در جلو از آگاهی ما در حال حاضر بیشتر از همیشه قبل از. اما از آن است که با توجه به ارزش چقدر طولانی مردم رنگ تا به حال به تقاضای نمایندگی بهتر.
اما L. بون یکی از آنها بود. در دهه 1960 شهر نیویورک بون یک جوان سیاه کاری بود که مبارزه برای حقوق اقلیت ها به خصوص افراد جوان است. به عنوان یک حرفه ای سلامت روان و جامعه فعال بون کار به اطمینان حاصل شود که افراد جوان از رنگ تا به حال دسترسی به فرصت به عنوان همتایان سفید. او سازمان یافته شهروندان اقدام به محله سازمان (CAN-DO) را با هم مستاجران صاحبخانه و مسکن شهرستان مقامات به دنبال راه هایی برای بهبود شرایط زندگی برای جوامع به حاشیه رانده شده. او با نیویورک ایالت Jacob Javits به پایان نانوشته سیاست جلوگیری از سیاه و سفید جوانان از بودن صفحات در آمریکا. و از او مراقبت عمیقا در مورد این تصویر از اقلیت ها در اخبار رسانه ها است.
آن زمانی بود که ترک آن را به بیش از حد نمایندگی آرمانی استاندارد آمریکایی, خانواده, Andy گریفیث نشان می دهد ارائه شده سالم امداد طنز به تصویر می کشد زندگی از یک بیوه در شهر کوچک کلانتر و Hawaii Five-O دنبال کارآگاه Steve McGarrett به عنوان او حل جنایات روز. مردم از رنگ در پس زمینه و یا منبع درگیری در این را نشان می دهد و بسیاری از دیگران است. آنها قهرمانان و داستان نیست گفت: از دیدگاه آنها.
همان درست است برای فرهنگی نمایندگی در اخبار. مردم از رنگ بودند افراد از اخبار—نه آنهایی که ارائه آن است. آنها نمی باید از این فرصت به گزارش جهان و جامعه خود را به عنوان آنها آن را دیدم. سفید خبرنگاران را به این محله و رنگ استارک پرتره از زندگی به عنوان یک فرد از رنگ. مردم سیاه و سفید بودند به خصوص نشان داده شده است به عنوان بی سواد و به دام افتاده در یک چرخه فقر است. آنها غارتگران و فروشندگان مواد مخدر که مرتکب جنایت در کمتر از مطلوب محله.
و این چیزی نبود که بون که قرار بود برای ایستادن. به عنوان یک زن آمریکایی آفریقایی تبار و به عنوان یک مادر بیوه از او می خواست اقلیت' داستان های از کار سخت و پیروزی می شود گفت: به عنوان با صدای بلند و به وضوح به عنوان هر کس دیگری. او درک کرد که اگر چپ بلامنازع این منفی و تحریف روایات از مردم رنگ خواهد تاثیر مخربی بر نسل بعدی.
برای ثبت نام در داخل وقت. برای اولین بار به دیدن این پوشش جدید از زمان و دریافت ما قانع کننده ترین داستان های تحویل مستقیم به صندوق پستی خود را.
در سال 1971 بون پیوست و با گروهی از فعالان اجتماعی به شکل سیاه و شهروندان به صورت عادلانه رسانه ای (BCFM) که رفت و به طور مستقیم به رسانه های مدیران در شبکه های بزرگ شهر نیویورک-بر اساس شاخص ایستگاه های تلویزیونی و عمده گروه ایستگاه به منظور توسعه طرح های جدید است که ترویج گوناگون استخدام و آموزش و ایجاد روابط اجتماعی موقعیت های بهتر روابط بین رسانه ها و جوامع محلی و تلاش برای بهبود نمایندگی از مردم از رنگ در تلویزیون. هنگامی که برخی از ایستگاه ها حاضر به ملاقات با BCFM این سازمان در پاسخ پر چالش برای تجدید خود مجوز پخش با FCC. در یک نقطه به عنوان او آماده برای یک نبرد قانونی با تلویزیون تولید و پخش بون گفت: "موثر ترین راه برای ایجاد تلویزیون عمومی پاسخ دهند و تغییر است که آن را به دادگاه."
اما آن را به اندازه کافی برای او را به تلاش برای تغییر چیزهایی که برای کسانی که در حال حاضر در این صنعت است. بون می دانستند که به منظور تغییر پایدار او همچنین نیاز به نگاه به نسل بعدی. در سال 1989 با کمک کشیش دکتر اورت پارکر— که به عنوان مدیر دفتر ارتباطات of the United Church of Christ, استفاده از دفتر خود را به مبارزه برای حقوق مدنی برای 30 سال—و پخش اجرایی دن برک او راه اندازی شد اما بون بنیاد به دانشجویان با استعداد از رنگ این فرصت را به کارآموز در برخی از کشور های پیشرو رسانه های روابط عمومی و شرکت های فن آوری. (امروز پایه و همکاران با بیش از 65 شرکت از جمله زمان.)
مانند بسیاری از کسانی که مبارزه در این مبارزه قبل از او بون می دانستند که ورود باید نه اختیاری. او می دانست آنچه که ما بر روی صفحه نمایش ما باید منعکس کننده واقعیت در جهان ما, و است که می تواند تنها در صورتی امکان پذیر است که مردم از زمینه های مختلف می تواند تجارب خود را به کار می کنند و باید این سهم ارزشمند است.
امروز از آن است که دیگر به اندازه کافی به جمعی درک است که گنجاندن چیزی که حق انجام آن کاملا به معنای واقعی کلمه چه خواسته های بازار است. یک سال 2017 مطالعه نشان داد که شواهد گوناگون, ریخته گری, افزایش جعبه دفتر شماره. و به عنوان جمعیت کشور ما همچنان به تغییر -- اکثریت از کشور است پیش بینی می شود افراد غیر سفید پوست در عرض 25 سال -- آن را مهم تر از همیشه است که ما حاضر به ایستادن برای وضع موجود است.
اما اگر بون می تواند تقاضا بهتر است بیش از نیم قرن پیش, قطعا ما می توانید انجام دهید تا به امروز.
tinyurlis.gdv.gdv.htu.nuclck.ruulvis.netshrtco.detny.im
مقالات مشابه
- ایتالیایی, دکتر, مسطح منحنی با درمان COVID-19 بيمار در خانه های خود
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- ترجمه دانش روان شناسی
- راهنمای خرید کتاب pdf
- ایالات متحده نباید 'قرعه کشی اشتباه درس' به عنوان COVID-19 کند: دکتر لینا ون و دکتر اسکات Gottlieb
- 3 متهم در قتل یک خانواده دلار گارد امنیتی که نمی خواهد اجازه دهید آنها را وارد کنید بدون ماسک صورت
- ترفند های زندگی و خانه داری - ترفند های حرفه ای خانه داری
- روانشناسی ترجمه در تعامل متقابل فرهنگی
- ممکن است طوفان های بیشتری در قرن بیست و یکم به نیویورک و بوستون برسد
- London’s Famous Tower Bridge Gets Stuck in an Open Position