ارزیابی ارزش یک زندگی: COVID-19 تریاژ سفارشات نباید در برابر کسانی که با معلولیت

این ستون نظر توسط روشنک Mykitiuk و Trudo Lemmens. Mykitiuk استاد در Osgoode Hall Law School و مدیر ناتوانی قانون برنامه فشرده در دانشگاه نیویورک. Lemmens است که استاد در دانشکده حقوق و Dalla لانا دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه تورنتو است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد CBC نظر بخش لطفا به بخش پرسش و پاسخ.

با افزایش سریع در میزان عفونت با توجه به COVID-19 استانی و منطقه ای مراقبت های بهداشتی مقامات شده اند نیروبخش خود را برای موقعیت های شدید کمبود بحرانی تخت های مراقبت پزشکی تجهیزات و پرسنل لازم برای درمان بدحال از بیمار در بیمارستان.

در یک بیماری همه گیر تنظیم تریاژ تخصیص درمان و منابع کمیاب برای بیماران با توجه به مجموعه ای از معیارهای یا اولویت ها به منظور رسیدن به یک هدف خاص. کلید هدف این است که برای کارآمد ترین استفاده از منابع در دسترس برای به حداکثر رساندن تعداد بازماندگان و در مواقع شدید مراقبت های بهداشتی بحران همچنین می تواند شامل بقای ضروری در مراقبت های بهداشتی پرسنل.

اما چه کسی پشت سر گذاشت ؟

افراد معلول ترس و بی اعتمادی اولویت تنظیم در پزشکی – و شما می توانید درک که چرا. تاریخچه و اغلب شخصی مراقبت های بهداشتی تجارب افراد معلول سوخت این ترس. آنها نگران هستند که اولویت و یا راه دسترسی معیار تفسیر و اعمال می شود که آیا به عمد و یا از طریق نظارت قرار داده خواهد شد افراد معلول در یا در نزدیکی پایین از لیست اولویت برای مراقبت از.

بسیاری از حوزه های قضایی از جمله برخی از استان های کانادا در حال تهیه پیش نویس بالینی تریاژ دستورالعمل برای تصمیم گیری در شرایط کمبود شدید برای جلوگیری از چنین تصمیم گیری نیاز به ساخته شده توسط فردی پزشکان در پرواز است. کانادا انجمن پزشکی نیز صادر شده یک چارچوب کلی تر به صورت استانی دستورالعمل.

تریاژ دستورالعمل شناسایی مختلف معیارهای انتخاب ویژه برای دسترسی به یک حمایت و یک روش تصمیم گیری اغلب شامل تریاژ کمیته.

پیش نویس انتاریو دستورالعمل و CMA چارچوب تاکید می کند که بالينی پيش از مرگ باید راهنمای تریاژ تصمیم گیری. آنها را به صراحت نمی deprioritize مردم به دلیل موجود ناتوانی — اما لازم نیست فقط تمرکز بر روی اینکه آیا بیماران احتمال زنده ماندن حاد بیماری که برای آنها نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی و یا سایر مراقبت های ویژه منابع است.

دستورالعمل های است که فراتر از یک پیش آگهی از بقای حاد COVID-19 رویداد مرتبط با تمایل به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار می افراد معلول است. آنها همچنین تسهیل "ableist" گمان در مورد شانس زنده ماندن و یا کیفیت زندگی پس از ICU درمان تراوش به ارزیابی بالینی.

این CMA چارچوب نشان می دهد اولویت مردم با یک "معقول امید به زندگی" و در میان کسانی که با هم برابر شانس زنده ماندن کسانی که با بیشتر زندگی سال باقی مانده است. بیماران مسن و بسیاری از معلول در نتیجه خطر ابتلا پایان کوتاه از چوب.

انتاریو پیش نویس دستورالعمل استفاده از یک سیستم امتیاز بندی کسانی که با کمتر شانس زنده ماندن از جمله ماه پس از ICU درمان است. مترقی شناختی اختلال, بیماری های عصبی مانند پارکینسون و ALS و بالینی سستی به علت یک بیماری پیشرونده هستند نمرات داده شده است که deprioritize مردم با این شرایط به عنوان نامزد برای تهویه.

انتاریو دستورالعمل توصیه می شود از خروج از ونتيلاتور حمایت از کسانی که در معرض خطر مرگ و میر به منظور اولویت دادن به کسانی که در معرض خطر پایین تر بسته به سطح از کمبود. برای مثال در زیر بیشتر جدی کمبود سناریو 60 ساله بیمار با متوسط پارکینسون خواهد بود حاضر دسترسی به سیستم تهویه و یا خارج از آن به نفع یکی بدون این بیماری است.

دستورالعمل تاکید می کند که بیماران که تبدیل شدن به واجد شرایط باید ادامه یابد به دریافت غیر انتقادی و مراقبت تسکینی. آنها نیز به درستی تاکید بر اهمیت فرانک بحث در مورد کم شانس زنده ماندن به طوری که بیمار می تواند تصمیم به چشم پوشی تهاجمی یک درمان است.

در حالی که تصمیم گیری باید به اولویت بندی تخصیص منابع کمیاب به افراد احتمال بیشتری برای بهره مندی از درمان افراد معلول باید به نبرد تبعیض هنگامی که به دنبال زندگی-تداوم درمان است. زندگی خود را به همان اندازه به عنوان با ارزش به عنوان کسانی که زندگی بدون معلولیت.

مهم این است که کلید اخلاقی و تعهدات حقوق بشري نسبت به افراد معلول از جمله وظایف به جای می شود تأیید بالینی تریاژ سیاست. افراد معلول نباید قربانی بر اساس معیوب انگاره ها و کلیشه ها در مورد زندگی با ناتوانی است. بر خلاف وظیفه خود جای دهد ممکن است نیاز به ارائه آنها را با برخی از سطح از مراقبت های اضافی برای اطمینان حاصل شود که آنها دریافت یک فرصت عادلانه بقا در مراقبت ويژه است.

هر تریاژ گیری است که منعکس کننده یک بی از زندگی افراد معلول یا که بر اساس "ableist" گمان در مورد کیفیت زندگی و یا در دراز مدت بقا هستند تبعیض آمیز و نقض استانی اینساید. معلولیت هستند که ربطی به کوتاه مدت بقا نمی توان معیارهای اولویت بندی تصمیم گیری تحت COVID-19 دستورالعمل تریاژ.

اقدامات احتیاطی زیر کمک خواهد کرد که اطمینان حاصل شود که حقوق افراد دارای معلولیت:

• تریاژ دستورالعمل باید به صراحت تاکید بر نیاز به جلوگیری از تبعیض و رعایت استانداردهای حقوق بشر. حضور معلولیت از جمله ناتوانی قابل توجهی است نه مجاز و اساس به مردم اولویت پایین برای مراقبت های ویژه.
• معیارهای ربطی به کوتاه مدت بقا نمی تواند به عنوان یک پایه و اساس اولویت تنظیم و یا منابع-تخصیص گیری. بقا تخمین می زند باید محدود به بقای این رویداد که برای خاص و ويژه مداخله مانند یک دستگاه تنفس مصنوعی لازم است. برآورد فراتر از این خطر باز کردن درب به evaluative تصمیم گیری در مورد ارزش زندگی با معلولیت.
• این واقعیت است که یک فرد با ناتوانی ممکن است نیاز به اقامت در طول درمان از جمله مراقبت های ویژه و یا به منظور انجام فعالیت های روزانه زندگی در خارج از درمان نیست جایز اساس برای دادن که فرد اولویت پایین تر برای صرفه جویی در زندگی مراقبت است.
• این مهم است که همه تصمیم گیری در مورد اولویت تنظیم باید آگاهانه و بر اساس شواهد مبتنی بر معیارهای بالینی و نه بر اساس کلیشه ها یا فرضیات که افراد معلول تجربه, با کیفیت پایین تر از زندگی است.
• تصمیم گیری نیز نباید بر اساس پیش فرض های کلیشه ای در مورد شانس زنده ماندن افراد مبتلا به معلولیت. زمانی که دستورالعمل اشاره به سستی فلس که مرتبط با بقای کوتاه مدت در تعیین اولویت های پزشکان باید فرض کنیم که یک تشخیص خاص و یا ناتوانی نشان دهنده ضعیف و کوتاه مدت زنده ماندن است. این وظیفه به جای در واقع ممکن است نیاز به ساخت تلاش اضافی به افراد معلول مساوی شانس زنده ماندن.
• همه دستورالعمل ها در مورد اولویت-تنظیمات باید حالت است که افراد معلول که با استفاده از هواکش در زندگی روزانه خود را و کسانی که به دنبال مراقبت های پزشکی در بیمارستان ها با توجه به COVID-19 علائم مجاز خواهد بود برای حفظ و همچنان به استفاده از خود را شخصی هواکش و دریافت COVID-19 درمان است.

استان و CMA باید مورد تحسین قرار گرفته برای تهیه پیش نویس سیاست های تریاژ به منظور تسهیل در به چالش کشیدن همه گیر تصمیم گیری است. اما آنها باید این کار را با شفافیت و دعوت عمومی ورودی.

بالاتر از همه, دستورالعمل باید زندگی می کنند تا به استانداردهای حقوق بشر. آن همیشه نیاز به برخی از تلاش برای حفاظت از حقوق بشر اما می توان آن را یک بیماری همه گیر به زور دست ما و وضع لخت عمق تعهد ما.