تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مزایای آموزش خوب و یادگیری مادام‌العمر تا سالمندی گسترش می‌یابد.
نتایج اولیه یک مطالعه طولانی مدت نشان می دهد که برخی از فرآیندهای دژنراتیو در مغز دانشمندان کاهش می یابد. بر اساس این مطالعه، مغز آنها بهتر می‌تواند محدودیت‌های شناختی و عصبی مرتبط با سن را جبران کند.
محققان بیش از 200 بزرگسال را برای بیش از هفت سال ردیابی کرده اند. شرکت کنندگان در مطالعه تحت تأثیر زوال عقل قرار نگرفتند، هوش متوسط تا بالاتر از حد متوسط داشتند و زندگی اجتماعی بسیار فعالی داشتند. محققان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در فواصل زمانی معین، شرکت کنندگان را از نظر عصبی آناتومیک و همچنین عصب روانشناختی مورد بررسی قرار دادند.
بر اساس تجزیه و تحلیل های آماری پیچیده، محققان توانستند نشان دهند که تحصیلات آکادمیک تأثیر مثبتی بر انحطاط مغز مرتبط با سن دارد.
نویسنده اول، ایزابل هوتز، در پایان نامه دکترای خود، از روش های خودکار جدید، از جمله، برای مطالعه به اصطلاح لکون ها و شدت های فوق العاده ماده سفید استفاده کرد. این فرآیندهای دژنراتیو خود را به صورت "سیاه چاله" و "نقاط سفید" در تصاویر دیجیتال نشان دادند. دلایل این امر هنوز شناخته نشده است و ممکن است مربوط به انفارکتوس های کوچک و بدون توجه مغزی، کاهش جریان خون یا از دست دادن مسیرهای عصبی یا نورون ها باشد. این می تواند عملکرد شناختی فرد را محدود کند، به خصوص زمانی که انحطاط بر مناطق کلیدی مغز تأثیر می گذارد.
نتایج نشان می‌دهد که برای هفت سال، افراد مسن‌تر با تجربه تحصیلی افزایش قابل‌توجهی کمتری در این علائم معمولی انحطاط مغزی نشان دادند.
"علاوه بر این، دانشمندان همچنین اطلاعات را سریعتر و دقیق تر پردازش می کنند - به عنوان مثال، با مقایسه حروف، اعداد، الگوها. هاتز می گوید، به طور کلی، کاهش در پردازش ذهنی آنها کمتر بود.
نتایج مکمل یافته های اولیه سایر گروه های تحقیقاتی است که دریافتند آموزش تأثیر مثبتی بر پیری مغز دارد. تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که سرعت پردازش ذهنی به یکپارچگی شبکه های عصبی در مغز بستگی دارد. اگر این شبکه ها تحت تأثیر قرار گیرند، سرعت پردازش ذهنی کاهش می یابد.
اگرچه هیچ رابطه علّی تا کنون بین آموزش و کاهش انحطاط طبیعی مغز پیدا نشده است، حداقل به نظر می رسد که: ذخیره ذخایر، به اصطلاح، جمع آوری شود. لوتز جنکه، استاد عصب روانشناسی در دانشگاه زوریخ می گوید: در سنین بالا، مغز آنها بهتر می تواند هر آسیبی را جبران کند.
Jäncke می‌گوید: همچنین ممکن است مغزهایی که در دوران پیری فعال هستند کمتر مستعد فرآیندهای انحطاط باشند، اگرچه این امر باید در دوره بعدی مطالعه طولانی مدت در حال انجام تأیید شود.
مطالعه در ظاهر می شود NeuroImage: بالینی.
منبع: دانشگاه زوریخ
[ad_2]