مغلوب ساختن پیشی جستن لرزان به سمت یک اشتباه بزرگ در افغانستان

رئیس جمهور تهمت گزارش به تمام سربازان آمریکایی از افغانستان در انتخابات روز به طوری که او می تواند با تکبر راه رفتن در کمپین بلیزرز در مورد تحقق وعده خود را به "پایان جنگ بی پایان." اما اگر او آن را انجام نمی, حق خروج از افغانستان را در چهره خود را تنظیم و برگشت گسترده ای مبتنی بر تلاش برای تغییر مسیر سیاست خارجی آمریکا.

این قابل فهم است که رئیس جمهور را به موقعیت او در افغانستان است. از کره شمالی به چین و ایران و سوریه و ونزوئلا و فراتر از تهمت سیاست خارجی بوده است هرج و مرج نامنسجم ظروف سرباز یا مسافر. او مبارزه کرد و در مقابل با استفاده از ارتش آمریکا برای انجام نا تمرینات در ملت سازی و ضد شورش. در عین حال نزدیک به چهار سال به ریاست جمهوری آمریکا نیروهای باقی مانده در سوریه و عراق و افغانستان. تهمت می خواهم چیزی بیش از قادر به کمپین در نهایت به ارمغان آورد و طولانی ترین جنگ در تاریخ آمریکا به پایان رسید.

مشکل این است که صلح توافق با طالبان در فوریه. 29 تنظیم یک جدول زمانی بیش از یک سال برای آمریکا خروج نیروهای نظامی با پیش بینی خرما مشروط طالبان ملاقات با شرایط خاص. اگر آمریکا رها که جدول زمانی و disregards این شرایط طالبان را تقریبا به طور قطع درمان آن را به عنوان نشانه ای از آنها می تواند رها توافقنامه صلح لحظه ای که سربازان آمریکایی ترک. این به معنی آن بهتر خواهد بود برای نگه داشتن در خروج از این کشور را تا بعد از انتخابات در ماه نوامبر — که به وضوح اتفاق نظر موقعیت در داخل پنتاگون و در واشنگتن در سیاست خارجی ایجاد.

اما این فرض که توافق صلح با طالبان زنده خواهد ماند خروج ما اگر از آن می آید در سال 2021 به جای در سال 2020 است. آن را نمی خواهد. آیا آمریکا نیروهای نظامی ترک در چند ماه آینده, در سال آینده و یا در اواخر این دهه طالبان ملزم به ایجاد یک فشار قوی را در سراسر افغانستان یک بار ما رفته و آنها به احتمال بسیار زیاد به موفقیت است. سپس سوال می شود که آیا این یک نتیجه ما در حال حاضر به پذیرفتن. اگر از آن است که احتمالا باعث می شود بیشتر حس برای ترک هر چه زودتر به جای بعد — اما تنها اگر تهمت است که مایل و قادر به آماده شدن مردم آمریکا به پذیرش این احتمال است.

این چالش که در برابر ما است. ما هم نیاز به مایل به دیدن افغانستان و سقوط طالبان و یا مایل به ادامه حضور سربازان امریکایی در کشور به طور نامحدود. گزینه دوم است tripwire تاکتیکی که ایالات متحده برای اولین بار مستقر شده پس از جنگ جهانی دوم هنگامی که ما تمدید تضمین های امنیتی به غرب و اروپا و اجازه دادن به اتحاد جماهیر شوروی می دانند که هر گونه تلاش برای فشار به پرده آهنین بیشتر به سوی غرب خواهد ماشه یک نظامی آمریکایی پاسخ. ما همین چند سال بعد با توافق آتش بس میان کره شمالی و کره جنوبی. شصت و هفت سال بعد آمریکا tripwire (حمایت توسط سربازان آمریکایی) است که هنوز هم وجود دارد در این منطقه غیرنظامی جدا کردن این دو کشور است.

امروز ایالات متحده متعدد tripwires در خاورمیانه غیر رسمی اما به طور بالقوه مهم یکی در میان چین و تایوان و یک سری از آنها را تحت نظارت ناتو جدا کردن روسیه از شرق اروپا است. و پس از آن دوره وجود دارد که در جای خود در افغانستان پس ما مخلوع طالبان در اواخر سال 2001 برای جلوگیری از شورش در برابر آمریکا حمایت جانشین دولت از غالب.

این tripwire تاکتیک نیست طراحی شده برای دستیابی به یک تعریف نظامی هدف مانند گرفتن خاک از یک دشمن و یا قاطع شکست یک خارجی ارتش — است که پس از پیروزی اتمام ماموریت و خروج نیروهای نظامی. در عوض ما با ارائه تضمین های امنیتی به پروژه قدرت آمریکا در سراسر جهان مصرف در مسئولیت حفظ نظم و ثبات و صلح در کشورها یا مناطق هزاران مایل از آمریکا میهن. و این مسئولیتی است که تقریبا هرگز خارج — از آنجا که به برداشت این است که برای کنترل و کنترل است به خطر ظهور مجدد اختلال بی ثباتی و جنگ همه که ظاهرا شبیه شواهد از آمریکایی fecklessness.

یک سیاست خارجی تاسیس نظامی tripwires یکی با امکان برنده شدن و همیشه حاضر احتمال از دست دادن. به همین دلیل پنتاگون است بنابراین تمایلی به تایید خروج در افغانستان — از آنجا که به عنوان هزینه نزدیک به دو دهه ماموریت در یک کشور از 7000 مایل دور ممکن است بهتر است از این که نزدیک به دو دهه ماموریت منجر به بسیار چیز ماموریت در نظر گرفته شده بود برای جلوگیری از. یک کنترل خونریزی بسیار بهتر از داشتن به پذیرفتن سرزنش زمانی که همه چیز می رود جنوبی پس از ما را ترک کنند.

این پویا مغلوب ساختن پیشی جستن است فشار برابر در تلاش برای خروج سربازان آمریکایی از افغانستان است. تنها راه برای او و کسانی که به نفع خروج برای جلوگیری از گسترده (و کاملا قابل پیش بینی) دور از مقاومت پس از طالبان (در تمام احتمال) بازگشت به قدرت است و برای او و دولت او را در عملیاتی به اذعان به این نتیجه احتمالی و خود را جلوتر از زمان خود را به فرستد.

چه کسانی این مفاهیم ؟ که آمریکا تعریف کرده که منافع خود را بیش از حد گسترده پس از پایان جنگ سرد اگر نه قبل از. که امنیت آمریکا نیست مطمئن باشید یا پیشرفته با تلاش برای اعمال کنترل مستقیم بر مناطق پرت و دور افتاده از جهان است. که تلاش برای انجام این کار این است که یک فرم از نور رد پای امپریالیسم که تخلیه منابع آمریکایی در حالی که به مخالفان ما یک شی از خشم است که در خدمت به عنوان یک کاتالیست قدرتمند برای استخدام. که سرنوشت سیاسی افغانستان است که یک ماده از نگرانی به ایالات متحده است. که تهدیدات تروریستی می تواند بوجود می آیند در هر کشوری از جهان که اگر چنین تجدید تهدید ظهور در افغانستان پس از خروج ما, ما را در مقابله با آن به سرعت و قاطعانه اما بدون تمدید طولانی مدت حضور نظامی در روی زمین است.

هر چند منتقدان خود را ملزم به لکه دار کردن چنین تغییر در اولویت ها به عنوان "انزوا" این نیاز بود که هیچ چیز از مرتب کردن بر اساس. ایالات متحده آمریکا دارای بزرگترین ارتش در جهان تا کنون همراه با حدود 800 پایگاه در بیش از 80 کشور و مناطق. (که 90-95 درصد از جهان برون مرزی پایگاه نظامی.) ما تاریخی روابط و تعهدات ناتو و همچنین بلند مدت منافع ما در نیمکره. ما به صورت فراوان فرصت ها و تهدیدات در آسیا است. ارزیابی مجدد اولویت های ما و انتخابی عقب کشیدن از برخی از ما بیشتر هزینه تضمین های امنیتی است نه یک عمل برداشت از جهان و یا شواهدی از ضعف است. آن را واقع بینانه پاسخ به گسترده تر از جهان که ما نمی تواند کمک کند اما به طور فعال درگیر است.

اما این متوسط و دفاع تغییر در اولویت های تنها می تواند انجام شود اگر تهمت متعهد این مهم واسطه گام توضیح اساسی منطق به رای دهندگان آمریکایی. اعلام کرد که در آن "زمان را به ما خانه مردم" و سنجاق امید برای نتیجه خوشحال طالبان بازی خوب در ابد قصد ندارم به آن را کاهش دهد. به جای تهمت و متحدان سیاسی باید روشن سازد که خارج از افغانستان است در منافع آمریکا صرف نظر از آنچه اتفاق می افتد در کشور از لحاظ سیاسی بعد از ما رفته است.

اگر تهمت نتواند به انجام این کار — و در این میان یک زن و محور پایین ترین مخرج مشترک دوباره مبارزات انتخاباتی او تقریبا به طور قطع خواهد شد — خروج نیروهای آمریکایی به احتمال زیاد نتیجه معکوس تقویت دست کسانی که به نفع گسترش باز آمریکایی نظامی در جنوب آسیا و مناطق دیگر در سراسر جهان است.