زندگی با قطعیت

این نامه سردبیر در شماره اخیر این هفته مجله.

حقیقت این است که ما نمی دانم. انسان نفرت قطعیت اما نمی تواند فرار از آن به خصوص در حال حاضر که گونه های ما تبدیل به میزبان به یک ویروس است که قبل از هرگز آلوده به انسان است. با 100000 کشته و 1.7 میلیون موارد تایید شده در آمریکا هیچ کس نمی داند اگر reopenings در حال حاضر در جریان باعث خواهد شد جدی خوشه در بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر و یا فقط پراکنده در نقاط داغ است که می تواند کوبیده خواهد شد پایین. هیچ کس نمی داند اگر تابستان و گرما و رطوبت به طور قابل توجهی آهسته این ویروس گسترش یافته است. هیچ کس نمی داند اگر وجود خواهد داشت عمده موج دوم این سقوط که دو برابر یا سه برابر مرگ و میر. هیچ کس نمی داند چه زمانی واکسن توسعه یافته خواهد بود. ما نمی دانیم که اگر مدارس را بازگشایی در پاییز و یا اگر پدر و مادر احساس امنیت فرستادن کودکان خود. ما نمی دانیم که اگر همه گیر خواهد شد هنوز تعریف زندگی از یک سال از هم اکنون. ما نمی دانیم که اگر ما آلوده خودمان و یا اگر ما فراموش, چگونه بیمار ویروس ما را. ما همه خوکچه هندی در یک گسترده آزمایش که نتیجه ... ناشناخته است.

آن را نمی دانستند و گمان من است که سخت ترین نشانه از ما COVID-ساخت واقعیت است. هر مصیبت می تواند تحمل اگر شما می دانید آنچه شما باید انجام دهید برای زنده ماندن و برای تقریبا چه مدت. برخی از مردم در حال حاضر مقابله با ناراحتی از عدم قطعیت با اعلام پاندمی بیش از گرفتن یک آبجو و پریدن به داخل یک استخر با 500 دیگر maskless مردم است. هورا! برای بسیاری از دیگران جیمز Hamblin گزارش در اقیانوس اطلسیک تغییر ترکیبی از خشم و ناامیدی و "بی حسی" به مجموعه ای به عنوان شیرین و مطلوب سیما یا جنبه بخصوص روز ورق را رو کردن به یک دیگر و زیان کوه. مقامات بهداشت هشدار داده اند که حدود یک سوم از آمریکایی ها مبتلا به بالینی اضطراب و افسردگی است. غم و اندوه در این شرایط طبیعی است. به مقابله ما برای یادگیری به تحمل عدم اطمینان در حالی که داشتن ایمان است که دانشمندان را پیدا خواهد کرد درمان و/یا واکسن و عجیب و غریب این دوران به پایان خواهد رسید. "یک روز در یک زمان" است که چگونه مردم برای زنده ماندن در یک بحران. یک روز در یک زمان.