نتایج یک مطالعه اخیر، جراحی آب مروارید را با کاهش 30 درصدی خطر زوال عقل در جمعیت مسن مرتبط می داند.
مطالعه تغییر فکر بزرگسالان (ACT) یک مطالعه مشاهده‌ای طولانی مدت در سیاتل در Kaiser Permanente واشنگتن است که شامل بیش از 5000 شرکت‌کننده بالای 65 سال است.
بر اساس داده های طولی از بیش از 3000 شرکت کننده در مطالعه ACT، محققان دریافتند افرادی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفتند، تقریبا 30 درصد کمتر از افرادی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفتند، به هر دلیلی دچار زوال عقل شدند. این خطر کاهش یافته حداقل تا یک دهه پس از جراحی ادامه دارد. جراحی آب مروارید همچنین با کاهش خطر زوال عقل در بیماری آلزایمر همراه است. نتایج در ظاهر می شود بیماری های داخلی جاما.
سیسیلیا سی لی، محقق ارشد، دانشیار و رئیس چشم‌پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن، می‌گوید که این مطالعه مشاهده‌ای برای تعدادی از عوامل گیج‌کننده بالقوه تنظیم شده است، اما با این وجود ارتباط قوی‌ای را نشان داده است.
لی گفت: «این نوع شواهد به همان اندازه در اپیدمیولوژی خوب است. "این واقعا هیجان انگیز است زیرا هیچ مداخله پزشکی دیگری چنین ارتباط قوی در کاهش خطر زوال عقل در افراد مسن نشان نداده است."
این مطالعه مکانیسم هایی را که توسط آن جراحی آب مروارید و کاهش خطر زوال عقل مرتبط است، شناسایی نمی کند. محققان پیشنهاد می کنند که افراد ممکن است پس از جراحی آب مروارید، داده های حسی با کیفیت بالاتری دریافت کنند که ممکن است تأثیر مفیدی در کاهش خطر زوال عقل داشته باشد.
Eric B. Larson، محقق اصلی مطالعه ACT و محقق ارشد در موسسه تحقیقات بهداشت Kaiser Permanente واشنگتن، گفت: «این نتایج با این ایده که ورودی حسی به مغز برای سلامت مغز مهم است، مطابقت دارد.
لی می گوید یک فرضیه دیگر این است که بعد از جراحی آب مروارید، افراد نور آبی بیشتری دریافت می کنند.
او گفت: «برخی سلول‌های ویژه در شبکیه چشم در شناخت نقش دارند و چرخه‌های خواب را تنظیم می‌کنند و این سلول‌ها به خوبی به نور آبی پاسخ می‌دهند. آب مروارید به طور خاص نور آبی را مسدود می کند و جراحی آب مروارید می تواند این سلول ها را دوباره فعال کند.
نتایج این مطالعه استدلال قوی برای تحقیقات بیشتر در مورد رابطه بین چشم و مغز در زوال عقل را برجسته می کند. مطالعات قبلی توسط گروه لی ارتباط قوی بین سایر بیماری های شبکیه مانند دژنراسیون ماکولا مرتبط با افزایش سن و ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل را نشان داده است. افراد مبتلا به دژنراسیون ماکولا یا سایر بیماری های دژنراتیو شبکیه بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند. در مطالعه حاضر، افرادی که تحت عمل جراحی آب مروارید برای بهبود بینایی قرار می گرفتند، خطر کمتری برای ابتلا به زوال عقل داشتند. درک بیشتر از رابطه بین پیری چشم و مغز ممکن است بینش ها و درمان های بالقوه ای را برای به تاخیر انداختن یا جلوگیری از زوال عقل مرتبط با افزایش سن پیشنهاد کند.
برای این مطالعه، محققان شرکت‌کنندگانی را دنبال کردند که مبتلا به آب مروارید یا گلوکوم بودند، اما در زمان داوطلب شدن برای مطالعه، زوال عقل نداشتند. همچنین شرکت کنندگان در زمان ثبت نام جراحی آب مروارید نداشتند. شرکت کنندگان هر دو سال یک بار از نظر توانایی های شناختی بر اساس ابزار غربالگری توانایی شناختی ارزیابی می شوند که در محدوده 0-100 امتیاز می گیرد. شرکت کنندگانی که نمرات آنها کمتر از 85 است تحت آزمایشات عصبی اضافی قرار می گیرند.
در طی پیگیری 3038 شرکت‌کننده (میانگین 7.8 سال برای هر نفر)، 853 نفر به زوال عقل مبتلا شدند که 709 مورد بیماری آلزایمر بود. تقریباً نیمی از شرکت کنندگان (1382 نفر یا 45%) عمل جراحی آب مروارید داشتند. تجزیه و تحلیل خطر ابتلا به زوال عقل نشان داد افرادی که تحت عمل جراحی آب مروارید روی هر دو چشم قرار گرفتند، حدود 30 درصد کمتر احتمال داشت که حداقل 10 سال پس از جراحی به هر نوع زوال عقل مبتلا شوند.
تجزیه و تحلیل برای فهرست گسترده ای از عوامل، از جمله عوامل گیج کننده مرتبط با سلامت تنظیم شد. عمل جراحی آب مروارید ممکن است به دلیل سوگیری نسبت به بیمار سالم اثر محافظتی داشته باشد، جایی که شرکت کنندگانی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار می گیرند ممکن است سالم تر بوده و در خطر کمتری برای زوال عقل باشند. محققان تجزیه و تحلیل هایی را برای شناسایی انواع مختلفی از سوگیری بالقوه انجام دادند، اما همچنان با در نظر گرفتن این عوامل، ارتباط قوی پیدا کردند.
محققان جراحی چشم را در دو سال قبل از تشخیص زوال عقل رد کردند تا این احتمال را که افراد مبتلا به زوال شناختی قبل از تشخیص زوال عقل کمتر از مشکلات بینایی آگاه بودند و در نتیجه کمتر تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته بودند را رد کردند. حتی با حذف این گروه، محققان خطر کمتری از زوال عقل مرتبط با جراحی آب مروارید را دریافتند.
به عنوان کنترل دیگر، شرکت کنندگان همچنین برای ارتباط احتمالی بین نوع دیگری از جراحی چشم (جراحی گلوکوم) و زوال عقل مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این مورد هیچ انجمنی ایجاد نشده است.
نقاط قوت مطالعه: این یک مطالعه کوهورت آینده نگر مبتنی بر جامعه با بیش از 23000 سال پیگیری بود. بیش از 98 درصد از گروه ACT حداقل یک بار توسط چشم پزشکان با میانگین 27 قرار ملاقات مشاهده شد. تشخیص زوال عقل توسط گروهی از متخصصان با استفاده از معیارهای تحقیق انجام شد. احتمال سوگیری در بیماران سالم و عوامل گیج کننده بالقوه به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفته است.
محدودیت های مطالعه: نتایج را می توان با عوامل گیج کننده اندازه گیری نشده یا باقیمانده، مانند هر مطالعه مشاهده ای، توضیح داد. ممکن است خطاهای کدگذاری برای تشخیص آب مروارید وجود داشته باشد. فقط اولین عمل جراحی آب مروارید شرکت کننده مورد ارزیابی قرار گرفت، بنابراین محققان نمی دانند که آیا جراحی های بعدی بر خطر زوال عقل تأثیر می گذارد یا خیر. اکثریت جمعیت مورد مطالعه سفیدپوست هستند و مشخص نیست که آیا این اثر در همه جمعیت ها مشاهده خواهد شد یا خیر.
بودجه این مطالعه از سوی NIH، جایزه بنیاد آلزایمر برای تسریع تشخیص، جایزه نوآوری Latham Vision و تحقیقات پیشگیری از نابینایی تامین شد.
منبع: دانشگاه واشنگتن
[ad_2]