یک کارشناس گفت که فوران شدید آتشفشانی اخیر در کشور جزیره‌ای اقیانوس آرام تونگا یکی از قوی‌ترین فوران‌هایی است که تاکنون ثبت شده است و فوران‌های آتی ممکن است.
آندریاس کراننبرگ، استاد زمین‌شناسی در دانشگاه تگزاس A&M می‌گوید فوران تونگا احتمالاً یکی از قوی‌ترین فوران‌های حداقل 30 سال اخیر خواهد بود. ایالت پلینزی حدود 170 جزیره دارد و در 500 مایلی شرق فیجی قرار دارد.
این فوران باعث شد که ابر عظیمی از خاکستر در بسیاری از جزایر تشکیل شود که باعث کشته شدن حداقل سه نفر شد و در نیوزیلند شنیده می شد و از فضا دیده می شد.
کروننبرگ گفت: «به طور کلی، آتشفشانهای اطراف اقیانوس آرام بسیار قوی‌تر و انفجاری‌تر از آتشفشانهای نوع هاوایی هستند، بیشتر به دلیل محتوای فرار و ترکیب ماگمایی آن‌ها».
کروننبرگ گفت: «به همین دلیل است که ما نگران آتشفشانهای مناطق اورگان، واشنگتن و آلاسکا هستیم. اما منطقه فرورانش تونگا بزرگ است و کل جنوب غربی اقیانوس آرام دارای چیزی است که ما آن را آتشفشان های استراتو می نامیم.
"اینها آتشفشانهای بسیار قدرتمندی هستند و همچنین گونه هایی هستند که شامل کوه وزوویوس، که پمپئی در ایتالیا را می پوشاند، و کوه سنت هلن، که ده ها سال پیش فوران کرده است."
کوه سنت هلن که در سال 1980 فوران کرد، قوی ترین فوران آتشفشانی در تاریخ ایالات متحده محسوب می شود و 57 نفر را کشت.
اعتقاد بر این است که بزرگترین فوران تاریخ فوران کراکاتوآ بود که در سال 1883 در نزدیکی اندونزی فوران کرد و بیش از 36000 نفر را کشت.
برخی فوران تونگا را با فوران کراکاتوا مقایسه می کنند و ناسا می گوید انفجار در تونگا حداقل 500 برابر قوی تر از بمبی بود که در سال 1945 بر روی هیروشیما انداخته شد.
کراننبرگ گفت: "کراکاتوا واقعاً حماسی بود و تونگا آشکارا ویرانگر بود." و به نظر می رسد که ورود آب به داخل آتشفشان بر انفجار آن افزوده است. نتیجه می تواند یک سونامی باشد، زیرا می تواند ناشی از هر گونه اختلال در بستر دریا باشد، که به سرعت حجم زیادی از آب دریا را جابجا می کند، مانند گسل هایی که به طور ناگهانی شکل بستر دریا را تغییر می دهند.
آیا انفجار در تونگا می تواند به این معنی باشد که فوران های آینده در این منطقه ممکن است؟
کروننبرگ گفت: «این امکان وجود دارد که چنین فورانی باعث فعالیت در نزدیکی شود. "اما این لزوما تضمین شده نیست. این یک موضوع بحث برانگیز در هنگام بحث درباره زمین لرزه ها و فوران های بعدی است، به ویژه در مناطقی که بیش از 10 تا 15 مایلی از فوران اولیه فاصله دارند.
منبع: دانشگاه تگزاس A&M
[ad_2]