فسیل‌های جدید در قسمت پایین کمر «حلقه مفقوده‌ای» هستند که بحث یک دهه را ثابت می‌کنند که ثابت می‌کند انسان‌های اولیه از اندام بالایی خود برای بالا رفتن مانند میمون‌ها و از اندام تحتانی خود برای راه رفتن مانند انسان استفاده می‌کردند.
بازگرداندن مهره های کمری جدید از قسمت تحتانی کمر یک فرد به یکی از بستگان انسانی، استرالوپیتکوس سدیباو بخش‌هایی از مهره‌های دیگر همان ماده از مالاپا، آفریقای جنوبی، همراه با مهره‌هایی که قبلاً کشف شده بود، یکی از کامل‌ترین ستون‌های کمری را تشکیل می‌دهند که تا به حال در سوابق انسان‌های اولیه یافت شده است.
«عیسی تا حدودی مانند یک مرد راه می رفت، اما می توانست مانند میمون بالا برود.
محققان این فسیل ها را در سال 2015 طی حفاری هایی در مسیر معدنی منتهی به سایت مالاپا در سایت میراث جهانی گهواره بشریت، در شمال غربی ژوهانسبورگ، آفریقای جنوبی کشف کردند.
مالاپا جایی است که در سال 2008 لی برگر از دانشگاه ویتواترزند و پسر نه ساله‌اش متیو اولین بقایای گونه جدیدی از خویشاوندان باستانی انسان را کشف کردند. استرالوپیتکوس سدیبا.
قدمت فسیل‌های این مکان به حدود دو میلیون سال قبل از زمان کنونی بازمی‌گردد. مهره های توصیف شده در مطالعه حاضر در یک سنگ سیمانی یکپارچه به نام برش نزدیک مفصل بازسازی شدند.
محققان به جای خطر آسیب رساندن به فسیل‌ها، آنها را پس از اسکن با میکروسی‌تی اسکنر در دانشگاه ویتواترسرند، در عمل آماده کردند، بنابراین خطر آسیب رساندن به استخوان‌های ظریف اطراف را در طول آموزش دستی از بین بردند.
هنگامی که مهره‌ها به‌طور مجازی آماده شدند، با فسیل‌هایی که در طول کار قبلی در محل پیدا شده بودند، دوباره جمع شدند و مشخص شد که کاملاً با ستون فقرات اسکلت فسیلی، بخشی از نمونه‌های اصلی، ارتباط دارند. استرالوپیتکوس سدیبا اولین بار در سال 2010 شرح داده شد. شماره کاتالوگ اسکلت MH 2 است، اما محققان اسکلت زن را "Isa" نامگذاری کرده اند که به معنای محافظ زبان سواحیلی است. این کشف همچنین نشان داد که مانند انسان، صدیبا فقط پنج مهره کمر وجود داشت.
اسکات ویلیامز، استاد دانشگاه نیویورک و دانشگاه ویتس و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: «ناحیه کمر برای درک ماهیت دوپاها در اجداد اولیه ما و درک اینکه چقدر آنها برای راه رفتن روی دو پا سازگار بودند، بسیار مهم است. مقاله در eLife.
مجموعه‌ای از مهره‌های کمری مرتبط در فسیل‌های هومینین بسیار نادر هستند، در واقع تنها سه ستون فقرات پایین‌تر قابل مقایسه از کل رکوردهای اولیه آفریقا شناخته شده‌اند.
کشف نمونه‌های جدید به این معنی است که ایسا اکنون به یکی از دو اسکلت هومینین اولیه تبدیل می‌شود که هم ستون فقرات نسبتاً کامل پایینی و هم دندانه‌های یک فرد را حفظ می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که ستون فقرات متعلق به کدام گونه است.
در حالی که ایسا قبلاً یکی از کامل‌ترین اسکلت‌های هومینین باستانی بود که تاکنون کشف شده بود، این مهره‌ها عملاً قسمت پایین کمر را کامل می‌کنند و ناحیه کمری ایسا را نه تنها به عنوان رقیبی برای بهترین انسان‌های حفظ‌شده که تا کنون کشف شده، بلکه احتمالاً بهتر حفظ شده‌اند، تبدیل می‌کنند. برگر، که نویسنده این مطالعه و مدیر پروژه مالاپا است، می گوید.
او می افزاید که این ترکیب کامل و حفظ به تیم نگاهی بی سابقه به آناتومی قسمت پایین کمر این گونه داده است.
مطالعات قبلی در مورد ناقص ستون فقرات توسط نویسندگانی که در مطالعه حاضر شرکت نکردند، نشان داد که صدیبا ستون فقرات نسبتاً صافی خواهد داشت، بدون انحنا یا لوردوز که معمولاً در انسان‌های امروزی دیده می‌شود.
آنها همچنین پیشنهاد کردند که ستون فقرات ایسا بیشتر شبیه به ستون فقرات گونه‌های منقرض شده نئاندرتال و دیگر گونه‌های اولیه انسان‌داران باستانی با قدمت بیش از دو میلیون سال است. لوردوز انحنای ستون فقرات کمری به سمت داخل است و معمولاً برای نشان دادن سازگاری قوی با پاها استفاده می شود.
با این حال، با ستون فقرات پرتر و حفظ فسیل عالی، مطالعه حاضر لوردوز را پیدا کرد صدیبا در واقع، این خمیدگی شدیدتر از هر استرالوپیتک دیگری بود که تا به حال کشف شده بود، و انحنای ستون فقرات مشاهده شده تنها از انحنای مشاهده شده در نخاع پسر 1.6 میلیونی تورکانا بیشتر بود.مرد ایستاده) از کنیا و برخی از مردم مدرن.
گابریل یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: «در حالی که وجود لوردوز و سایر ویژگی‌های ستون فقرات نشان‌دهنده سازگاری واضح با راه رفتن روی دو پا است، ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارد، مانند فرآیندهای عرضی بزرگ و رو به بالا که نشان‌دهنده عضلات قوی تنه است، شاید برای رفتار چوبی». روسو، استاد دانشگاه استونی بروک.
سنبله های عرضی قوی رو به بالا معمولاً نشان دهنده عضلات قوی تنه است، همانطور که در میمون ها دیده می شود. شاهد نالا، استاد دانشگاه ژوهانسبورگ و ویتس که متخصص دنده‌ها و محقق در مطالعه حاضر است، می‌گوید: «وقتی با سایر بخش‌های آناتومی بالاتنه ترکیب می‌شود، نشان می‌دهد که صدیبا سازگاری های واضح را برای صعود حفظ کنید.
مطالعات قبلی روی این گونه باستانی سازگاری های مختلط در اسکلت را برجسته کرده است صدیبا که به ماهیت انتقالی خود بین راه رفتن به عنوان یک انسان و سازگاری های کوهنوردی اشاره کرد. اینها شامل ویژگی هایی است که در اندام فوقانی، لگن و اندام تحتانی بررسی شده است.
کودی پرانگ، استاد دانشگاه تگزاس A&M که نحوه راه رفتن و صعود انسان‌های باستانی را مطالعه می‌کند، می‌گوید: ستون فقرات همه اینها را به هم متصل می‌کند. «چگونگی ماندگاری این ترکیبات صفات در اجداد باستانی ما، از جمله سازگاری بالقوه برای راه رفتن با دو پا روی زمین و بالا رفتن مؤثر از درخت، شاید یکی از مسائل اصلی حل نشده منشأ بشری باشد.
این مطالعه نتیجه می گیرد که صدیبا شکلی انتقالی از خویشاوندان باستانی انسان است و ستون فقرات آن به وضوح شکلی واسط بین انسان‌های امروزی (و نئاندرتال‌ها) و میمون‌های بزرگ است.
برگر می گوید: «عیسی تا حدودی مانند یک انسان راه می رفت، اما می توانست مانند میمون بالا برود.
منبع: NYU
[ad_2]
مقالات مشابه
- ترجمه مقاله بازاریابی دیجیتال: آنچه بازاریابان محتوا باید در سال 2020 بدانند
- Coronavirus: What's happening around the world on Aug. 29
- Coronavirus تست آنتی بادی و ایمنی گواهینامه های مطرح اخلاقی و علمی مشکلات
- مغلوب ساختن پیشی جستن استخدام رودی جولیانی برای فشار به صورت رایگان-برای-تمام بحث های که در آن بایدن و مغلوب ساختن پیشی جستن از یکدیگر بپرسید سوالات
- 3 راه برای اصلاحات امریکا پلیس
- کاخ سفید پزشک گفت: مغلوب ساختن پیشی جستن در واقع نیازی به آزمایش برای coronavirus
- Video Games May Be Key to Keeping World War II Memory Alive. Here Are 5 WWII Games Worth Playing, According to a Historian
- بنگلادش پوشاک سازندگان می گویند 3 میلیارد دلار در سفارشات از دست رفته به علت Coronavirus
- خدمات SEO تاثیر را در کسب و کار
- سرزنش نیست چین. بعد از همه گیر می تواند از هر نقطه